Wysoki skok jest wydarzeniem torowym i terenowym, które wymaga idealnej równowagi siły, szybkości i techniki. Potrzeba poświęcenia i ciężkiej pracy, aby stać się mistrzem tej umiejętności. W tym artykule zbadamy, co to jest wysoki skok, jak to działa i dlaczego ważne jest, aby nauczyć się go dobrze.
Ten artykuł jest owocem współpracy naszej redakcji z portalem internetowym smnw.pl
Wysoki skok jest formą treningu lekkoatletycznego
Wysoki skok jest formą treningu lekkoatletycznego, który koncentruje się na maksymalizacji pionowego startu. Sportowiec musi najpierw rozwinąć płynne, kontrolowane podejście do belki. Musi również nauczyć się odchylać od poprzeczki podczas podejścia. To pozwoli mu wygenerować odpowiednie siły rotacji w przód i w bok, aby oczyścić drążek.
Trening do skoku wzwyż obejmuje umiarkowaną do intensywnej aktywność fizyczną. Trening ten może obejmować sprint, podnoszenie ciężarów i plyometrię. Trening obejmuje również ruchy gibkościowe, które angażują większość mięśni ciała. Ten rodzaj treningu ma wiele korzyści dla zdrowia.
Sportowcy mogą rozpocząć skakanie na ustalonej wcześniej wysokości lub przejść i rozpocząć na wysokości, z którą czują się komfortowo. Oprócz wysokości, która jest uważana za bezpieczny skok, sportowcy muszą uważać, aby nie przewrócić poprzeczki podczas skoków. Jeśli trzykrotnie ominą poprzeczkę, nie zaliczą skoku i zostaną wyeliminowani z zawodów. Oprócz skoku wzwyż, zawodnicy mogą również uczestniczyć w zawodach skoku o tyczce i skoku w dal.
Trening do skoku wzwyż wymaga ciężkiej pracy i poświęcenia. Najważniejszym aspektem tego sportu jest doskonalenie techniki skoku. Sportowcy, którzy wyróżniają się w treningu skoku wzwyż, mogą odnieść korzyści ekonomiczne i społeczne. Sport wysokiego skoku jest uprawiany w wielu krajach. Wielu skoczków wzwyż uprawia go dla zabawy, ale większość nie przestrzega jego zasad.
Trening do skoku wzwyż powinien zaczynać się od regularnej rutyny, która obejmuje ćwiczenia skoku i płotków. Sportowcy muszą wykonywać te ćwiczenia co najmniej dwa razy w tygodniu, aby utrzymać szczytową wydajność. Ci, którzy trenują do wysokiego skoku, nie powinni pomijać tej części treningu, ponieważ zapomną techniki w okresie taper.
W Japonii, skok wzwyż jest jednym z najważniejszych wydarzeń w lekkoatletyce. W Japonii co roku odbywają się mistrzostwa krajowe. Sportowcy mogą zdobyć złoto bijąc rekord Japonii w skoku wzwyż.
Wymaga wyjątkowej równowagi pomiędzy siłą, szybkością, mocą i techniką
Aby poprawić swój wysoki skok, musisz skupić się na sile powięziowej, która rozwija się wraz z latami skakania, sprintów i gry. Plyometria również odgrywa ważną rolę, ale zbyt dużo podnoszenia ciężarów tylko osłabi Twój wysoki skok z czasem. To jest w porządku, aby podnieść ciężkie, ale nie do punktu, w którym nie jesteś w stanie skakać wysoko. To działa dla nowatorskich sportowców, ale zyski będą trwały tylko tak długo.
Wysokie skoki są trudne, ponieważ obejmują połączenie ruchów liniowych i krzywych. Ruch składa się z kilku elementów: przedostatniego kroku, kroku startowego, prześwitu przez belkę i lądowania w dole. Wymaga to szczególnej równowagi siły, szybkości i techniki.
Trening skokowy łączy w sobie wszystkie aspekty techniki skoku i treningu siłowego. Zazwyczaj trening podzielony jest na fazy w ciągu roku. Pierwsza faza skupia się na rozwoju ogólnym i mobilności, natomiast druga na sprawności specjalnej i zaawansowanych umiejętnościach technicznych. Podczas fazy treningowej zawodnicy skoków wzwyż startują w mniejszych zawodach i starają się zakwalifikować do większych imprez. Ostatni miesiąc to okres regeneracji.
Technika stosowana przez skoczków wzwyż jest różna, ale najbardziej powszechną techniką jest Fosbury Flop. Technika ta została wynaleziona przez Dicka Fosbury’ego w latach 60-tych. Fosbury Flop wymaga ogromnej siły rdzenia. Technika ta jest uważana za najbardziej efektywny sposób skakania wysoko.
Idealna pozycja do prześwitu jest wyśrodkowana nad poprzeczką w szczytowym momencie skoku. Skoczek powinien wtedy wyrzucić ręce nad głowę i spojrzeć w tył przez prawe ramię. Ta pozycja pozwoli na wygięcie pleców w łuk i wypycha pięty skoczka do góry.
To zawody torowe i terenowe
Skok wzwyż to zawody torowe i terenowe, w których sportowcy próbują przeskoczyć nad poprzeczką umieszczoną na dużej wysokości. Zawodnicy mogą rozpocząć skok z dowolnej wysokości i próbują pokonać poprzeczkę w trzech próbach. Jeśli nie uda im się pokonać poprzeczki trzy razy, zostaną zdyskwalifikowani z zawodów.
Skok wzwyż jest znany od wielu lat. Pierwszy rekord padł w XIX wieku w Szkocji. W Anglii po raz pierwszy zorganizowano go w 1840 roku, a znormalizowano w 1865 roku. Zawodnik startuje z jednej nogi, przeskakuje nad poziomą belką i ląduje na amortyzowanym podeście. W 1896 roku skok wzwyż został dodany do programu olimpijskiego jako wydarzenie indywidualne dla mężczyzn i kobiet.
Zawody sportowe w terenie dzielą się na trzy kategorie: zawody torowe, zawody terenowe i zawody łączone. Większość sportowców trenuje i rywalizuje w jednej z tych trzech kategorii, ale sportowcy mogą specjalizować się w wielu wydarzeniach. Zawody torowe zazwyczaj polegają na bieganiu lub skakaniu po torze na określoną odległość. Niektóre zawody, takie jak bieg po schodach, mają przeszkody na torze, aby stworzyć trudny kurs. Ponadto odbywają się wyścigi sztafetowe, które są zawodami między zespołami sportowców przekazujących pałeczkę od jednego członka zespołu do drugiego.
Inną popularną imprezą jest rzut kulą. W tej konkurencji zawodnicy muszą użyć baletnicy, aby nadać pęd przed rzuceniem dysku. Pole rzutu zawiera wysoką klatkę z siatki stalowej, która chroni osoby postronne przed niecelnymi rzutami. Sportowcy muszą również pozostać w obrębie koła rzutów, ponieważ każdy krok poza okręgiem stanowi faul. Jeśli rzucą poza okręgiem, ich rzut nie zostanie zmierzony. Każdy zawodnik ma prawo do trzech pierwszych rzutów. Zawodnik, który wykona najdłuższą odległość wygrywa zawody.
Konkurencje skoku wzwyż są rozgrywane pomiędzy mężczyznami i kobietami. Zawodnicy muszą pokonać najwyższą wysokość w jak najszybszym czasie. Zostają zdyskwalifikowani, jeśli spudłują dwa lub więcej razy na tej samej wysokości. Jeśli jest dwóch zawodników o identycznej wysokości, będą oni rywalizować w skoku w dal. W rundzie finałowej, każdy skoczek ma jedną próbę na pokonanie poprzeczki. Jeśli obu się to uda, poprzeczka wzrośnie o cal.
Wymaga poświęcenia i ciężkiej pracy, aby opanować
Skok wzwyż jest wydarzeniem, które wymaga wiele poświęcenia i ciężkiej pracy, aby je opanować. Głównym celem tego wydarzenia jest, aby sportowiec przeskoczył nad poprzeczką podniesioną do określonej wysokości bez pomocy. Sportowcy mogą rywalizować o pieniądze lub nawet zarabiać na życie skacząc wysoko. Jednak środowisko zawodów może być stresujące i sportowcy mogą cierpieć na „paraliż przez analizę”. Sesje treningowe składają się zazwyczaj z ćwiczeń plyometrycznych i sprintów, które zapewniają korzyści fizjologiczne.
O ile nauka technik nie jest trudna, to ich prawidłowe wdrożenie już tak. Istotne jest również, aby być konsekwentnym podczas ich wykonywania. Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby poprawić swoją technikę skoku wzwyż. Pierwszą z nich jest ćwiczenie rozbiegu. Rozbieg jest bardzo podobny do skoku wzwyż. Zanim zaczniesz swój rzeczywisty trening, powinieneś biegać przez około dziewięć do dziesięciu minut. Upewnij się, że nie dotykasz ziemi aż do ostatniego kroku i upewnij się, że twoje pięty nie dotykają ziemi.
Podobne tematy